در دنیای کریپتوکارنسی، معاملات مختلف و خرید و فروش ارز دیجیتال برای رسیدن به بالاترین میزان از سود باید نگاهتان به همه جوانب باشد. تراکنشهای بدون کارمزد، حفظ امنیت کاربران، خصوصی ماندن مراحل معامله و … از مهمترین عواملی است که کاربر در حین معامله به آن توجه ویژه دارد. همین توجه کاربران به حفظ حریم خصوصی و امنیت در هر معامله و خرید و فروش ارز دیجیتال منجر به شکلگیری رمزارزهایی تحت عنوان پرایوسی کوین (Privacy Coin) شده و توسعهدهندگان ارز دیجیتال حریم خصوصی را بهمرور وارد بازار کردند. پرایوسی کوینها سد محکمی هستند که تقریباً هیچ قابلیت نفوذی نداشته و تمامی اطلاعات را از اول تا آخر مخفیانه نگه میدارند، اما چطور؟
در این مقاله قرار است به این سوال مهم یعنی ورود پرایوسی کوین به بازار و عملکرد کلی آن اشاره کنیم و البته در انتها هم چند مورد از بهترین پرایوسی کوینها را معرفی کردهایم. پس با ما همراه شوید!
فهرست محتوا
پرایوسی کوین چیست؟
بنا بر ادعای توسعهدهندگان پرایوسی کوین Privacy Coin قرار است امنیت کاربر و معاملاتش را در دنیای کریپتوکارنسی حفظ کنند. مثلاً وضعیتی را در نظر بگیرید که بهراحتی متوجه نشوید کدام کاربر چه چیزی را برای چه کسی فرستاده است، یعنی همه فعالیت مالی او با درجه بالایی ناشناس باقی بماند. چنین چیزی هرچقدر هم دربارهاش نشنیده باشید، کاری است که privacy coin انجام میدهد.
همانطوری که استیبل کوین با هدف مقابله با نوسانات ذاتی وارد بازار شد تا بخشی از نیاز کاربران برطرف شود، پرایوسی کوین هم با هدف حفظ حریم خصوصی معاملات کاربر که قرار است کاملاً ناشناس بماند و امنیت کاربر را حفظ کند، وارد دنیای کریپتوکارنسی شد.
این رمزارزها دقیقاً مانند بیت کوین در شبکه بلاک چین تعریف شدند ولی آنچه موجب تمایز آنها از سایر رمزارزها شده همین تکنیک پیشرفته حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربر است که در نامگذاری این مدل ارز دیجیتال هم تأثیر خودش را گذاشته است.
البته پرایوسی کوینها فقط ناشناس معامله نمیشوند بلکه این دسته از ارزهای دیجیتال آزادی مالی بیشتری نسبت به دیگر رمزارزها از جمله همان بیت کوین دارند. بر خلاف بیت کوین که در حین تراکنش آدرس فرستنده را منتشر میکنند، ارز حریم خصوصی قابل ردیابی نیست.
برخلاف دیگر رمزارزها که تراکنش همتا به همتا دارند و از همین طریق بهراحتی میتوان به آدرسشان پی برد، در پرایوسی کوین اصلاً چنین چیزی امکان ندارد و از آن مهمتر اینکه مقدار تراکنش نیز به عموم نمایش داده نمیشود در نتیجه میزان تراکنش و عملاً فعالیت و تراکنش مالی کاربر کاملاً ناشناس باقیمانده و قابل ردیابی نیست.
پرایوسی کوینها، ارزهای دیجیتالی هستند که با مخفیکردن جریان تراکنشها در شبکههای خود، کاربران خود را ناشناس نگه میدارند. این دسته از ارزهای دیجیتال طوری طراحی شدهاند که تشخیص اینکه چه کسی چه چیزی را برای چه فردی ارسال کرده را دشوار میکنند. بهعنوانمثال، هنگام خرید بیت کوین از یک صرافی و انتقال آن به کیف پول شخصی، تراکنشی ایجاد میشود که در جستجوگرهای بلاک چین قابلردیابی است و میتوان آدرس مبدا و مقصد تراکنش و همچنین برخی اطلاعات دیگر را دنبال کرد. اما استفاده از پرایوسی کوین ها این ردیابی و پیگیری را بسیار دشوار و یا حتی غیرممکن میکند.
توکنهای حریم خصوصی یا پرایوسی کوین ها نوعی ارز دیجیتال هستند که از فناوریهایی استفاده میکنند تا پیونددادن معاملهگر یا سرمایهگذار را به تراکنشهای او بسیار دشوار کنند و باعث ناشناس ماندن طرفهای درگیر در یک معامله، همچنین محرمانه بودن جزئیات تراکنش مانند مقدار تراکنش و سایر موارد مرتبط شوند. برخلاف تصور رایج، تراکنشهای اکثر رمزارزهای موجود در بازار از جمله بیتکوین ناشناس نیستند و بهعنوان بخشی از طراحی آن، تراکنشهایی که در بلاکچین آنها ثبت میشوند، عمومی و قابلپیگیری هستند.
برای مثال تراکنشهایی از جمله واریز، برداشت یا خرید و فروش تتر با استفاده از اغلب بلاکچینها قابل پیگیریاند. در واقع، این تراکنشها بین آدرس کیف پولها یا صرافیها که فقط رشتهای از حروف و اعداد هستند و به کیفپول رمزنگاری شده طرفین معامله مرتبط هستند، انجام میشود. بسته به نوع ارزهای دیجیتال، اطلاعات ثبت شده در بلاکچین میتواند شامل جزئیاتی مانند آدرس کیف پول فرستنده و گیرنده، مبلغ تراکنش و مواردی از این قبیل باشد.
به عنوان مثال، اگر شخصی به آدرس بیتکوین شما در صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس یا هر آدرس دیگری بیتکوین ارسال کند، هر کسی با استفاده از یک بلاک اکسپلورر (جستوگر مختص تراکنشها) میتواند مقدار بیت کوین دریافت شده و ذخیره قبلی بیت کوین کیف پول شما را مشاهده کند. بنابراین، اگر یک آدرس را بتوان به شخص یا هویت دارنده آن پیوند داد، از آنجایی که بلاکچین یک دفتر کل عمومی است، میتوان از کل تاریخچه تراکنشهای آن شخص و مقدار ارز دیجیتالی که در حال حاضر در اختیار دارد، مطلع شد.
اما یک پرایوسی کوین از یک بلاکچین غیرقابلردیابی برخوردار است و از حریم خصوصی و ناشناس بودن کاربران محافظت میکند. در واقع، پرایوسی کوینها این اجازه را به کاربران میدهند تا بتواند بهصورت ناشناس به مبادله ارزهای دیجیتال بپردازد؛ زیرا مبدا و مقصد تراکنشها مبهم است.
با این مقدمه میتوان نتیجه گرفت که اگر انجام فعالیت محرمانه مالی برای شما اهمیت ویژه دارد و میخواهید هیچ تراکنشی حتی یک ذره هم قابلشناسایی نباشد، باید وارد دنیای خریدوفروش بهترین پرایوسی کوینها شوید که تضمینکننده سود سرمایهتان در آینده باشد.
آشنایی با انواع پرایوسی کوین
تا اینجا با ماهیت کلی privacy coin آشنا شدید اما قبل از اینکه سراغ چرایی توسعۀ این رمزارزها برویم بیایید که نگاهی به کلیات آن داشته باشیم.
پرایوسی کوینها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند. دسته اول بهصورت پیشفرض (default) حریم خصوصی کاربر را حفظ کرده و هیچ اطلاعاتی از فعالیت مالی او را نشان نمیدهد. مثلاً رمزارز مونرو (Monero) با این ویژگی شناخته شده و یکی از بهترین ارزهای حریم خصوصی در دنیای ارز دیجیتال است.
دسته دوم پرایوسی کوینها هم قرار است ناشناس باقی بماند اما انتخاب آن را بر عهدۀ کاربر گذاشته شده، یعنی کاملاً بهصورت انتخابی (optional) اطلاعات مالی را مخفی کرده یا اعلام میکنند. پرایوسی کوین زیکش (Zcash) از بهترین پرایوسی کوینهای دسته دوم است.
خب حالا به سؤالی که در ابتدای بحث مطرح کردیم، باز میگردیم! اصلاً چرا privacy coin به وجود آمدند؟!
چرا پرایوسی کوین Privacy Coin راهاندازی شد؟
بسیاری از متخصصان مالی معامله ارز حریم خصوصی را عاملی برای افزایش پولشویی آن هم در سطح کلان و بینالمللی میدانند. درصورتیکه معاملهگران در پاسخ به چنین انتقادی فعالیت مالی را امری کاملاً خصوصی و در حریم شخصی افراد میدانند که باید امنیت آن کاملاً حفظ شود.
گروهی دیگر نیز ادعا میکنند که فعالیت افراد در دنیای رمزارزها آزاد است و کسی نباید محدودیتی برای معاملهگران تعریف کند. در همین راستا بود که توسعهدهندگان باتکیهبر دیگر باگها و کمبودهایی که در دنیای رمزارزها دیده میشد، توسعهدهندگان، پرایوسی کوین برای اولینبار یعنی سال ۲۰۱۳ وارد دنیای کریپتوکارنسی کردند و کمی بعدتر یکی از بهترین پرایوسی کوینها یعنی مونرو رونمایی شد.
چگونه به پرایوسی کوین ها اعتماد کنیم؟
این نوع ارزهای دیجیتال معمولا از روشهای مختلفی از جمله استفاده از آدرسهای مخفی یا ترکیب چندین تراکنش با هم و ایجاد یک تراکنش واحد، برای ناشناس کردن کاربران خود و غیرقابلردیابی کردن تراکنشهایشان استفاده میکنند. معاملهگران طرفدار پرایوسی کوین ها معتقدند که این نوع رمزارزها لایههای امنیتی اضافی ایجاد میکنند تا تراکنشها مخفی باقی بمانند. اما واضح است که پیشرفت این دسته از رمزارزها به نگرانیهای امنیتی از جانب نهادهای ناظر، سپس محدودیت تقاضا برای آنها بستگی دارد.
قانونیبودن پرایوسی کوین
بسیاری از کاربران که علاقهمند سرمایهگذاری در دنیای رمزارزها هستند، درباره قانونیبودن معاملات privacy coin نگران هستند.
قانونیبودن معاملات پرایوسی کوینها بر اساس قوانین هر کشور مشخص میشود. مثلاً در حال حاضر کره جنوبی و استرالیا صرافیها را از اینکه ارز حریم خصوصی را به کاربرانشان پیشنهاد دهند، منع کردند ولی در ژاپن تمام سیستم پرایوسی کوین ممنوع است.
میزان امنیت و حفظ حریم خصوصی واقعی است؟
بعد از آشنایی مختصر، بسیاری از کاربران درباره میزان حفظ حریم خصوصی در معاملات پرایوسی کوین میپرسند و سؤال اصلیشان این است که آیا این رمزارزها واقعاً امنیت بالایی داشته و خصوصی هستند؟
توسعهدهندگان برای پاسخ به این سؤال تحلیل جالبی دارند. آنها میگویند که با توسعه ابزارهای آنالیز و تحلیل از یکطرف و کامپیوترهایی که روزبهروز با قدرت بیشتر و تکنولوژی بالاتری تولید میشوند از طرف دیگر، میتوان بهسادگی در هر لایهای نفوذ کرد. در نتیجه پاسخ به سؤال این که آیا واقعاً معاملات پرایوسی کوین خصوصی است، کمی سخت میشود.
البته در شرایط فعلی و با تکنولوژی روز دنیا، نفوذ به شبکه ارزهای حریم خصوصی در بلاک چین چندان هم ساده نیست. اطمینان به این سد محکم بهقدری زیاد بود که آژانسهای حقوقی که علاقۀ زیادی به بررسی و تحلیل میزان نفوذ به سیستم معاملات پرایوسی کوین مونرو داشتند، در سال ۲۰۲۰ برای کسی که بتواند به داخل شبکه نفوذ کرده و آن را کرک کند، جایزه ۶۲۵ هزاردلاری تعیین کردند.
افراد بسیاری به این کار ترغیب شدند و حتی شرکتی به نام سیفر تریس (CipherTrace) ادعا کرد که توانسته به تعدادی از معاملات مونرو نفوذ کند، ولی در عمل هنوز چنین اتفاقی نیفتاده و معاملات privacy coin واقعاً تبدیل به سد محکمی در دنیای معاملات ارز دیجیتال شده است.
چرا باید از پرایوسی کوینها استفاده کنیم؟
تا اینجا ارز حریم خصوصی را صرفاً بهعنوان رمزارزهایی معرفی کردیم که قرار است مسیر معامله کاربران را کاملاً امن و ناشناس نگه داشته و حریم خصوصی هر معامله را حفظ کند. علاوه بر این مورد برخی کاربران هنوز دربارۀ چرایی استفاده از این رمزارزها سؤال دارند.
توسعهدهندگان دلایل مهم استفاده از رمزارزها را
- رعایت پروتکل حفظ حریم شخصی
- پنهان ماندن هویت کاربر
- افزایش قابلیت معاوضهپذیری
- پرداخت مالی آسان برای کشورهایی که در تحریم هستند
- حفظ اطلاعات مشتریان (ویژه کسبوکارهایی که خریدوفروش با ارزدیجیتال حریم خصوصی را قبول دارند)
میدانند. البته همانطوری که در ابتدای مقاله اشاره کردیم همچنان بسیاری از متخصصان مالی این شبکه را فرصتی برای دور زدن قانون و پولشویی میدانند.
معرفی مهمترین پرایوسی کوینها
حالا که با کلیات دنیای privacy coin آشنا شدیم، بد نیست که به تعدادی ارز دیجیتال حریم خصوصی نیز اشاره کنیم. در متن مقاله گذرا به اسم دو رمزارز مهم یعنی مونرو و زیکش اشاره کردیم ولی علاوه بر این پرایوسی کوینهای دیگری هم توسط توسعهدهندگان در سالهای اخیر روانه بازار شده که توانسته حسابی رتبه خوبی از کاربران بگیرد.
مونرو (Monero)، بهترین پرایوسی کوین بازار
توسعهدهندگان مونرو را تنها رمزارزی میدانند که اساساً (by default) بهصورت کوین حریم خصوصی طراحی شد. برخلاف زیکش کاربران در معاملات مونرو بهصورت دلخواه نمیتوانند امنیت معامله را تعیین کنند زیرا معامله مونرو با حفظ حریم شخصی است.
برای حفظ این امنیت، رمزارز مونرو برای هر معامله از متدی به نام ناشناس کردن آدرس (by default) استفاده میکند که باعث پنهان ماندن تمام اطلاعات محرمانه با استفاده از آدرسهای مخفی و امضاهای حلقوی (ringCT) در هر معامله میشود.
مونرو امروزه بهعنوان اثباتشدهترین و قابلاعتمادترین رمزارز حفظ حریم خصوصی در نظر گرفته میشود؛ بنابراین جای تعجب نیست که محبوبترین و بزرگترین پرایوسی کوین از نظر ارزش بازار نیز مونرو باشد. مونرو که در سال ۲۰۱۴ راهاندازی شد، مبتنی بر Bytecode، یک ارز دیجیتال قدیمی متمرکز بر حفظ حریم خصوصی است که توسط انجمن آن به نفع مونرو کنار گذاشته شد. این ارز دیجیتال به چندین فناوری مختلف متکی است که بهصورت متوالی فعالیت میکنند تا تمام شرایط حریم خصوصی را به طور کامل ارائه دهند:
- امضاهای حلقهای (Ring signatures): با ترکیبکردن هویت یک تراکنش با هویتهای فریبنده، فرستنده واقعی را مخفی میکند.
- آدرسهای مخفی (Stealth addresses): اطمینان حاصل میکند که فقط فرستنده و گیرنده مقصد پرداخت را میدانند.
- فناوری RingCT: مبلغ تراکنشها را پنهان میکند.
- فناوری Dandelion++: پیونددادن یک تراکنش به آدرسهای IP را دشوار میکند.
رمزارز زیکش (Zcash)
یکی دیگر از بهترین پرایوسی کوین ها که در ابتدای مقاله به نامش اشاره کردیم، زی کش است. این کوین برای محرمانه ماندن انتخابی هر معامله، از نوعی محاسبه ریاضیاتی و رمزنگاری اثبات بدون صفر (Zero-knowledge proof) بدون منتشر کردن اطلاعات آن تراکنش استفاده میکند و باعث میشود تا آدرس و میزان معامله کاملاً محرمانه باقی بماند. در نتیجه کاربر این حق انتخاب را دارند که معامله را با محرمانه ماندن آدرس گیرنده یا فرستنده انجام داده و مبلغ تراکنش را پنهان نگه دارد.
زد کش نیز یکی دیگر از ارزهای پرایوسی کوین است که در سال ۲۰۱۶ راهاندازی شد. این ارز دیجیتال نیز مانند دش کوین بر اساس کد منبع بیتکوین نوشته شده است. اما زد کش با بهبودهایی مبتنی بر Zerocoin، براساس یک پروتکل حفظ حریم خصوصی، توسعهیافته است. این پروتکل، در اصل بهعنوان یک بسط پروتکل بیتکوین طراحی شده بود که ناشناس بودن تراکنشهای بیتکوین را بهبود میبخشد.
زد کش با اطمینان از محرمانه ماندن تراکنشها و امکان بهاشتراکگذاری گزینشی آدرسها و اطلاعات تراکنش، به دنبال جایگزینی بهتر برای مونرو است. در واقع با این فناوری، معاملات زد کش به طور خودکار بهصورت ناشناس انجام نمیشوند و حفظ حریم خصوصی در این رمزارز یک ویژگی اختیاری است. با جزئیات بیشتر میتوان گفت که این ارز دیجیتال از دو نوع آدرس استفاده میکند.
- آدرس تی (T): آدرسهای شفاف و قابلپیگیری مانند آدرس بیتکوین هستند.
- آدرس زد (Z): یک آدرس زد کاملا خصوصی است و از شکل جدیدی از رمزنگاری به نام zk-SNARK برای محافظت از تراکنشها و پنهانکردن هویت فرستنده استفاده میکند.
در یک تراکنش بین دو آدرس از نوع زد، فقط میتوانید تشخیص دهید که یک تراکنش در زمان خاصی در بلاکچین رخداده است و هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه چه کسی در تراکنش شرکت کرده و چه مقدار پول در آن جابهجا شده است، به دست نخواهید آورد. به طور کلی، در شبکه زد کش چهار نوع مختلف تراکنش با سطوح مختلف حریم خصوصی برای انتخاب وجود دارد.
از دیگر ارزهای دیجیتال از نوع پرایوسی کوین میتوان به رمزارزهای از جمله سکرت (SCRT)، آسیس نتورک (ROSE)، دیکرد (DCR)، هورایزن (ZEN) و کیپ نتورک (KEEP) اشاره کرد که هنوز نسبتا جدید هستند و مورد پذیرش گسترده توسط کاربران قرار نگرفتهاند.
رمزارز دش (Dash)، سومین پرایوسی کوین محبوب
سومین privacy coin پرطرفدار در میان معاملهگران رمزارز دش است. دش بر اساس کدهای بیت کوین و لایتکوین طراحی شده و برای اولینبار در سال ۲۰۱۴ در بازار کریپتوکارنسی رونمایی شد.
دش بعد از مونرو و زیکش سومین پرایوسی کوین محبوب است و در صرافیهای بایننس، هیوبی و کوین بیس معامله میشود. در ضمن اگر علاقهمند معامله دش بودید، خوب است بدانید که این دش توسط کیف پولهای تراست ولت، مث ولت، اکسودوس، کوین بیس و دش کور پشتیبانی میشود.
بر اساس کد منبع بیتکوین، دش در سال ۲۰۱۴ راهاندازی شد. نام اصلی آن «Xcoin» بود که سپس به “Darkcoin” تغییر نام داد تا ویژگیهای حریم خصوصی و ناشناس بودن آن برجسته شود. البته این رمزارز بعدتر دوباره به دش تغییر نام داد که کوتاه شده عبارت “Digital Cash” است.
دش بهعنوان یک پرایوسی کوین از روشی به نام “CoinJoin” استفاده میکند که با ایجاد یک درهمریختگی در تراکنشهای معاملهگران با سایر کاربران، حریم خصوصی را حفظ کرده و شناسایی تراکنشهای خاص هر معاملهگر و ردیابی تاریخچه تراکنشها را دشوار میکند.
دش درگذشته ادعا میکرد اولین ارز دیجیتال مبتنی بر حریم خصوصی در جهان است. اما اکنون به نظر میرسد که از برچسب «پرایوسی کوین» فاصله گرفته و بهجای بهینهسازی در قابلیت حفظ حریم خصوصی، روی سرعت و کاربرد متمرکز شده تا به یک شبکه مورداستفاده در تراکنشهای روزمره تبدیل شود.
دیکرد (Decred)، ورود به بازار از سال ۲۰۱۶
دیکرد برای اولینبار در سال ۲۰۱۶ وارد بازار شد و بهعنوان یک پرایوسی کوین نهتنها با هدف حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربران بلکه برای دسترسی به شبکهای که با تمام کاربران و معاملهگرانش، تعامل دارد راهاندازی شد.
توسعهدهندگان دیکرد ادعا دارند که این پرایوسی کوین با هدف سیاستهای تأمین مالی پایدار وارد بازار شده تا همزمان از اثبات کار و اثبات سهام در سیستم ماینینگ بهره ببرد.
ویژگی های پرایوسی کوین ها
بسیاری از افراد در جامعه ارزهای دیجیتال بر این باورند که طراحی اصلی بلاکچین بیت کوین توسط ساتوشی شفافیت بیش از حدی ارائه میدهد، بنابراین رمزارزهای حفظ حریم خصوصی با ایده رفع این نقص به وجود آمدهاند.
همانطور که از نام آنها پیدا است، یک رمزارز حریم خصوصی هویت کاربر و سایر دادههای تراکنش را خصوصی میکند. رمزارزهای حفظ حریم خصوصی که بهعنوان «کوینهای خصوصی» یا «کوینهای ناشناس» نیز شناخته میشوند، ارزهای رمزنگاری شدهای هستند که هرگونه اطلاعاتی را که میتواند یک فرد را به یک تراکنش مرتبط کند و سایر اطلاعات مانند مبلغ معامله و موجودی فعلی آدرسهای کیف پول را پنهان میکند.
همه پرایوسی کوینها سطح یکسانی از حریم خصوصی را ارائه نمیدهند و در درجه و روش ناشناس بودن، بایکدیگر متفاوت هستند. برای مثال، در رمزارز دش مبلغ تراکنش معاملهگر به واحدهای استاندارد که عبارتاند از ۰.۰۱ دش، ۰.۱ دش، ۱ دش و ۱۰ دش تقسیم میشوند. سپس تراکنش با تراکنشهای چند کاربر دیگر که میخواهند همان مبلغ را ارسال کنند، ترکیب میشود. این روند در پسزمینه بدون هیچ گونه مداخلهای از جانب معاملهگر اتفاق میافتد.
دنیای غیرمتمرکز و ارزهای حریم خصوصی
تا اینجا با رمزارزهایی در دنیای کریپتوکارنسی آشنا شدیم که قرار است حریم خصوصی کاربر، معاملات و میزان تراکنش را کاملاً مخفی نگه دارند. خریدوفروش پرایوسی کوین همان اندازه که طرفدار دارد، مخالفانی سرسخت و جدی هم دارد که خواهان رسیدگی سریع دولتها به روند معاملات هستند.
بااینحال اگر قصد ورود به دنیای معاملات بهترین پرایوسی کوینها و ارز دیجیتال حریم خصوصی را دارید، توصیه میکنم که حتماً از طریق بلاگ صرافی سیمیا آموزشهای بیشتری را دنبال کنید.
سوالات متداول:
+آیا بیت کوین هم نوعی پرایوسی کوین است؟
بیت کوین در بستر بلاک چین قرار دارد و تمامی معاملات و مشخصات کاربر در شبکه نمایش داده میشود، پس با هدف صرفاً خصوصی بودن روی بیت کوین تمرکز نداشته باشید.
+آینده پرایوسی کوین ها چگونه ارزیابی میشود؟
باتوجهبه قوانین متفاوت هر کشور و حذف این رمزارزها از بعضی صرافیها همراه با فشار قانونی برای کاهش معاملات پرایوسی کوین، برای سرمایهگذاری در این حوزه باید هر روز معاملات را دنبال کرد و باتکیهبر تحلیل دقیق هر نمودار خرید یا فروش را کلید زد.
+بهترین پرایوسی کوین برای معامله کدام است؟
باتوجهبه کیف پولها و صرافیهایی که از پرایوسی کوین پشتیبانی میکنند، مونرو و دیگر رمزارزهایی که در این بلاگ معرفی کردیم انتخاب خوبی برای خرید است. درعینحال بهترین پیشنهاد قبل از معامله بررسی مداوم نمودار و تحلیل قیمتها است.